شمس تبریزی و مولانا
شمس تبریزی و مولانا
در مورد شمس
شیخ شمس الدین محمد بن علی بن ملک داد تبریزی از کودکی، ذاتی پارسا و در نوجوانی با همین خلق و خوی به درویشی گرایش پیدا کرد. شیخ تبریزی علاقمند به سفر و سیر و سیاحت بود به همین سبب او را چون پرنده لقب داده بودند. همین دلیل کافی بود که او به همنشینی تنها با یک شیخ بسنده نکند و به دنبال پیری خرمند به سیر و سیاحت ادامه دهد.
شمس در جستجوی مریدی بود که آموخته های خود را در اختیار او بگذارد و صندوقچه اسرار خود را به او بسپارد. سر انجام در ۲۶ جمادی‌الثانی ۶۴۲ قمری (۱۶ آذر ۶۲۳ خورشیدی) به قونیه رسید و با مولوی ملاقات کرد.
در مورد مولانا
جلال الدین محمد بن بهاءالدین بلخی، ملقب به مولوی ، از جمله بزرگترین عارفان و شاعران ایران به شمار می رود. مولوی پیش از دیدار با شمس تبریزی از عالمان و فقیهان و مدرسان علوم دینی در مدرسه بود. وی خویش را اهل خراسان میداند و شهرت او به نام های رومی و مولانا به دلیل مدت اقامت وی و وجود مقبره او در قونیه است.
پس از دیدار با شمس تبریزی، مولانا که مجذوب او شده بود، درس و وعظ کنار نهاد و خود شاگرد و مرید شمس شد. این اتفاق برای مریدان و پیروان مولوی تحمل کردنی نبود.آنها به خشم آمده بودند و کمر به دشمنی با شمس بسته بودند.
ارتباط شمس تبریزی و مولانا
روزی شمس به مجلس مولانا که در آن مولانا در حال سخنرانی بود ، وارد شد. او از مولانا که در کنارش چند کتاب وجود داشت، پرسید، این ها چیست؟
مولانا جواب داد:قیل و قال است.
شمس می گوید:تو را با این ها چه کار است و کتاب ها را داخل حوضی که در آن نزدیکی می اندازد.
مولانا می گوید:ای درویش برخی از این کتاب ها یادگار پدرم و نسخه منحصر به فرد و نایاب است.
شمس تبریزی دست در آب فرو کرده و کتاب ها را از آب خارج می کند، بدون این که کتاب ها ذره ای خیس شده باشند.
مولانا با تعجب می پرسد، این چه سرّی است؟
شمس جواب می دهد :
این ذوق و حال است که تو را از آن خبری نیست. اینگونه حال مولانا تغییر یافته و درس و بحث را کنار گذاشته و به شوریدگی روی می آورد و تولدی دوباره می یابد. و اینگونه بود که مولانا با شمس تبریزی آشنا شد و این آشنایی زندگی اش را زیر و رو کرد. تا جایی که درس و وعظ را کنار گذاشت و به عرفان، شعر، رقص و موسیقی روی آورد. و دانش ظاهری اش را کنار گذاشت و به معرفتی باطنی دست یافت که هرکسی را توانایی درکش نبود.
- ابوریحان بیرونی که بود؟
- روز شعر و ادب پارسی (شهریار)